گوشه‌ای از جنایات همکاران «رامین حسین‌پناهی»؛

کومله نوجوان ۱۵ ساله‌ام را ترور کرد

به گزارش گروه سیاسی کامیاران نیوز، در هفته‌های اخیر عناصر ضدانقلاب و معاندین با همراهی برخی مزدوران داخلی‌شان در فضای مجازی، پروژه تطهیر و مظلوم جلوه دادن، یک عنصر تروریستی به نام «رامین حسین‌پناهی» عضو گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله را کلید زده‌اند.

نام «کومله» را باید مترادف با «داعش» دانست؛ گروهکی تجزیه‌طلب و ضدایرانی که اعضایش در آدم‌کشی و جنایتکاری چیزی کمتر از داعشی‌ها نداشته و ندارند. اعضای این گروهک در مقطعی بویژه در دهه ۶۰ وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم شمالغرب کشور مرتکب می‌شدند؛ از سربریدن تا شمع آجین کردن و سوزاندن.


نگاهی گذرا به جنایت‌ها و شرارت‌های گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله، عمق دشمنی سرکردگان و عناصر این گروهک با مردم ایران و مردم انقلابی کردستان را عیان می‌کند. در ذیل به گوشه‌ای از جنایت کومله‌ای‌ها یعنی همکاران رامین حسین‌پناهی اشاره شده است.

کومله نوجوان ۱۵ ساله‌ام را ترور کرد

شهید علی‌اکبر نوعی قالیباف در سال ۱۳۴۷ در مشهد متولد شد. پدرش کارمند وزارت راه و مادرش خانه‌دار بود. وی در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی رشد کرد. او زمانی که وارد مقطع راهنمایی شد، برگ جدیدی در زندگیش رقم خورد و تفکرات به گونه‌ای شکل گرفت که تصمیم داشت در راه انقلاب قدم بردارد. او سرانجام در سن ۱۵ سالگی توسط گروهک تروریستی کومله در کامیاران به شهادت رسید.

آنچه در ادامه می‌خوانید شرحی است بر گفت‌وگوی بنیاد هابیلیان با مادر شهید علی‌اکبر نوعی قالیباف:

«علی‌اکبر فرزند اولم بود. من شش فرزند دیگر هم دارم. او در مشهد در محله عبادی متولد شد. ما خانواده‌ای مذهبی و انقلابی بودیم. پدرش از اینکه فرزند اولمان پسر بود، خیلی خوشحالی می‌کرد. کودک آرامی بود.

بزرگ‌تر هم که شد، بز همان روحیه آرام را داشت. هر کاری را به او می‌گفتم، سریع و بی‌چون‌وچرا انجام می‌داد. وقتی به خانه می‌آمد، بدون اینکه من به او چیزی بگویم، شروع به تمیز کردن خانه می‌کرد. درسش هم خوب بود و همه معلمان از او راضی بودند. ایام انقلاب که شد کار همیشه‌اش شرکت در راهپیمایی‌ها بود، یا با پدرش می‌رفت، یا همراه دوستانش در راهپیمایی شرکت می‌کرد. وقتی انقلاب پیروز شد، انقدر فعالیت‌هایش زیاد شده بود که نمی‌توانستم او را ببینم.

همیشه در مسجد بود و برای کشف خانه‌های تیمی می‌رفت. زمانی هم که جنگ شد، اول برادرش و بعد پدرش به جبهه رفتند. مدتی نگذشت که علی‌اکبر هم گفت: «مامان من هم می‌خوام به جبهه بروم.» بدون مخالفت پذیرفتم و او هم رفت. من خودم هم بسیار انقلابی بودم.

از همان ابتد در کردستان بود. در آنجا به دلیل همکاری منافقین و کومله و دموکرات برای ناامن کردن منطقه کردستان، شرایط خیلی سخت شده بود. زمانی که علی‌اکبر برای مرخصی می‌آمد و از شرایط آنجا تعریف می‌کرد، همیشه می‌گفت: «کومله و دمکرات بچه‌های بسیجی و سپاهی را به بدترین شکل به شهادت می‌رسانند.» وقتی به او می‌گفتم اگر اذیت می‌شوی نرو، در جواب به من می‌گفت: «امام امر کرده‌اند و باید مطیع امر او بود.»

تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۶۲ بود. در حالی که در مسیر جاده کامیاران به همراه دوستانش در حال عبور بودند، مورد کمین کومله قرار گرفتند و عوامل گروهک تروریستی کومله همه آن‌ها را به شهادت رساند.

بعد از شهادت علی‌اکبر من دچار ناراحتی اعصاب شدم و روزانه ۲۴ عدد قرص مصرف می‌کنم، حتی هر از چند گاهی در بیمارستان بستری می‌شوم.

خدا عذاب منافقین را زیاد کند. امیدوارم در همین دنیا به سزای اعمالشان برسند.

==================================

گزارش گروه سیاسی کامیاران نیوز، در هفته‌های اخیر عناصر ضدانقلاب و معاندین با همراهی برخی مزدوران داخلی‌شان در فضای مجازی، پروژه تطهیر و مظلوم جلوه دادن، یک عنصر تروریستی به نام «رامین حسین‌پناهی» عضو گروهک تروریستی و تجزیه طلب کومله را کلید زده‌اند.

حسین‌پناهی نیز که ضدانقلاب و مزدوران مجازی معاندین این روز‌ها برایش نوحه‌خوانی و هشتگ‌زنی می‌کنند، فردی است که ضمن خارج شدن غیرقانونی از کشور در قالب عناصر گروهک تروریستی و تجزیه طلب کومله وارد ایران شد و در درگیری مسلحانه با نیرو‌های حافظ امنیت مردم مشارکت داشت. قصد او و همقطارانش ترور شهروندان بیگناه و ایجاد رعب و وحشت و سلب امنیت مردم بود.

نام «کومله» را باید مترادف با «داعش» دانست؛ گروهکی تجزیه‌طلب و ضدایرانی که اعضایش در آدم‌کشی و جنایتکاری چیزی کمتر از داعشی‌ها نداشته و ندارند. اعضای این گروهک در مقطعی بویژه در دهه ۶۰ وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم شمالغرب کشور مرتکب می‌شدند؛ از سربریدن تا شمع آجین کردن و سوزاندن.

نگاهی گذرا به جنایت‌ها و شرارت‌های گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله، عمق دشمنی سرکردگان و عناصر این گروهک با مردم ایران و مردم انقلابی کردستان را عیان می‌کند. در ذیل به گوشه‌ای از جنایت کومله‌ای‌ها یعنی همکاران رامین حسین‌پناهی اشاره شده است.

شهید مجید دهمیری ۱ خرداد ۱۳۵۱ در روستای چمن از توابع شهرستان جیرفت در خانواده‌ای ساده‌زیست متولد شد. پدرش کشاورز و مادرش خانه‌دار بود. آن‌ها چهار برادر و سه خواهر بودند و مجید فرزند دوم خانواده بود. او تا اول دبیرستان درس خواند، سپس ترک تحصیل کرد و به خدمت سربازی رفت. دوره آموزشی را در کرمان گذراند و برای انجام خدمتش عازم مریوان شد.

سرانجام مجید دهمیری ۱۵ مرداد ۱۳۶۹ در درگیری با عناصر گروهک تروریستی کومله از ناحیه قلب و کلیه‌اش مجروح شد و پس از چند ساعت در بیمارستان به شهادت رسید.

آنچه در ادامه می‌خوانید شرحی است بر گفت‌وگوی پایگاه هابیلیان با مادر شهید مجید دهمیری (مهناز بامری‌زاده):

«مجید تا اول دبیرستان درس خواند. دبستان را در روستای چمن و راهنمایی و دبیرستان را در روستای دولت‌آباد گذراند. عاشق امام‌خمینی (ره) بود، می‌گفت: «سرافرازی خانواده ما در حمایت از امام است.» هر وقت سخنرانی ایشان را از رادیو می‌شنید، قربان‌صدقه می‌رفت، می‌گفت: «جانم فدای رهبرم. تا خون در رگ دارم، از امام (ره) و انقلاب دفاع می‌کنم.»

یک روز به خانه آمد و گفت که می‌خواهد به جبهه برود. سنش کم بود، من هم مخالفت کردم؛ اما او گفت: «هر روز این همه شهید می‌آورند و در شهر تشییع می‌کنند، مگر خون من از آن‌ها رنگین‌تر است؟» آخر ما را راضی کرد. دوره آموزشی را در کرمان گذراند و برای مدتی به مرخصی آمد، بعد هم به عنوان سرباز ارتش عازم مریوان شد. سه ماه از او بی‌خبر بودیم تا اینکه نامه فرستاد و ما را از حالش باخبر کرد. پس از گذشت مدتی از خدمتش دوباره پیش ما آمد. به دوستانش گفته بود که شرایط مریوان سخت است؛ اما به ما می‌گفت که محل خدمتش خیلی خوب است. به برادرهایش گفت: «شما باید ادامه‌دهنده راه من باشید.» بعد هم دوباره عازم مریوان شد.

شب قبل از شهادت مجید، کومله به پایگاه دیگری در نزدیکی آن‌ها حمله کرده بود. دوست مجید هم در همان پایگاه بود. آن‌ها مقاومت کرده بودند و فردای آن روز دوستش به او گفت: «دیشب به پادگان ما حمله شده و احتمال دارد امشب به شما حمله کنند، مرخصی بگیر تا از پادگان بیرون برویم.» مجید این کار را نکرد و گفت: «اگر ما دفاع نکنیم، کومله شهر را می‌گیرد.»

دقیقا همان شب کومله به پادگان آن‌ها حمله کرد. ماه محرم بود و رزمنده‌ها در حسینیه عزاداری می‌کردند. چهل‌وپنج نفر در حسینیه و هفت نفر مشغول نگهبانی بودند. کومله هر هفت نفر را سر برید، بعد هم فرمانده و رزمنده‌های داخل حسینیه را به شهادت رساند. دوست مجید می‌گفت: «بین سر‌های بریده دنبال سر مجید می‌گشتم؛ اما او را پیدا نکردم. گفتند که مجید زخمی و به بیمارستان منتقل شده است. وقتی به بیمارستان رسیدم، مجید شهید شده بود. کومله قلب و کلیه‌های مجید را با سرنیزه شکافته و از پشت به او شلیک کرده بود.»

پسرم در ۱۸ سالگی توسط کومله با بی‌رحمی به شهادت رسید.

خبر شهادت:

براساس گزارش هابیلیان، از بنیاد شهید به خانه ما آمدند و گفتند: «مجید در مسیر آمدن به کرمان تصادف کرده و در بیمارستان است.» شب خواب دیدم که مجید با لباس سربازی به خانه آمد و خوابید. نگران شدم و گفتم: «مادر چرا خوابیدی؟» گفت: «نمی‌دانم.» پدرش آمد و گفت: «مجید! بیا به بیمارستان برویم.» مجید گفت: «من پیش بهترین دکتر‌ها بودم.»

از خواب بیدار شدم. به من الهام شده بود که برای مجید اتفاق بدی افتاده است و فردای آن روز دوباره از بینیاد شهید آمدند و ما را به معراج شهدا بردند. وقتی جنازه پسرم را دیدم از هوش رفتم.

مراسم تشییع با استقبال مردم در جیرفت برگزار شد و مجید را در گلزار شهدای روستا به خاک سپردیم.»

==================================

گزارش گروه سیاسی کامیاران نیوز، در هفته‌های اخیر عناصر ضدانقلاب و معاندین با همراهی برخی مزدوران داخلی‌شان در فضای مجازی، پروژه تطهیر و مظلوم جلوه دادن، یک عنصر تروریستی به نام «رامین حسین‌پناهی» عضو گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله را کلید زده‌اند.

نام «کومله» را باید مترادف با «داعش» دانست؛ گروهکی تجزیه‌طلب و ضدایرانی که اعضایش در آدم‌کشی و جنایتکاری چیزی کمتر از داعشی‌ها نداشته و ندارند. اعضای این گروهک در مقطعی بویژه در دهه ۶۰ وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم شمالغرب کشور مرتکب می‌شدند؛ از سربریدن تا شمع آجین کردن و سوزاندن.

نگاهی گذرا به جنایت‌ها و شرارت‌های گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله، عمق دشمنی سرکردگان و عناصر این گروهک با مردم ایران و مردم انقلابی کردستان را عیان می‌کند. در ذیل به گوشه‌ای از جنایت کومله‌ای‌ها یعنی همکاران رامین حسین‌پناهی اشاره شده است.

شهادت دو کودک خردسال در سنندج بر اثر اصابت ترکش خمپاره اعضای کومله

در کتاب «روزشمار وقایع تروریستی ایران» آمده است: در روز ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۹ بر اثر انفجار بمب در مقابل استانداری سنندج، ۱ نفر از مردم عادی شهید و ۲ نفر زخمی شدند.

۱ بمب دیگر نیز که در زیر پل مقابل استانداری کار گذاشته شده بود، کشف و خنثی شد.

مسئولیت این انفجار و بمب‌گذاری را گروهک کومله و چریک‌های فدایی خلق پذیرفتند.

۲ انفجار دیگر یکی در خانۀ یکی از پیشمرگان مسلمان کرد و دیگری در شهربانی شهر سنندج رخ داد که خسارات مالی زیادی به بار آورد. مسئولیت این انفجار‌ها را نیز گروهک کومله و چریک‌های فدایی خلق پذیرفتند. ۱ دانش‌آموز پایۀ اول ابتدایی به‌نام عباس ملک‌محمدی به‌همراه برادر کوچکش فرهاد ملک‌محمدی در سنندج بر اثر اصابت ترکش خمپاره عناصر ضدانقلاب به شهادت رسیدند.

================================

گزارش گروه سیاسی کامیاران نیوز،در روز‌های اخیر عناصر ضدانقلاب و معاندین با همراهی برخی مزدوران داخلی‌شان در فضای مجازی، پروژه تطهیر و مظلوم جلوه دادن، یک عنصر تروریستی به نام «رامین حسین‌پناهی» عضو گروهک تروریستی و تجزیه طلب کومله را کلید زده‌اند.

حسین‌پناهی، عنصری تروریستی است که رسانه‌ها و فعالان مجازی ضدانقلاب بنا بر شیوه معمول خود در «جلاد ستایی» در حال تطهیر و غسل تعمید وی هستند و سعی دارند با حربه مظلوم‌نمایی، این عنصر تروریستی را یک فرد مورد ظلم واقع شده جا بزنند.

هدف حسین‌پناهی به تاسی از مشی کومله، ترور شهروندان بیگناه بود
حسین‌پناهی نیز که ضدانقلاب و مزدوران مجازی معاندین این روز‌ها برایش نوحه‌خوانی و هشتگ‌زنی می‌کنند، فردی است که ضمن خارج شدن غیرقانونی از کشور در قالب عناصر گروهک تروریستی و تجزیه طلب کومله وارد ایران شد و در درگیری مسلحانه با نیرو‌های حافظ امنیت مردم مشارکت داشت. قصد او و همقطارانش ترور شهروندان بیگناه و ایجاد رعب و وحشت و سلب امنیت مردم بود.

رسانه‌های ضدانقلاب و برخی فعالان فضای مجازی در داخل پس از صدور حکم قانونی برای رامین حسین پناهی با پروژه نخ‌نمایِ بیگناه جلوه دادن این عنصر تروریستی در حال مسموم کردن فضا و جنجال‌آفرینی بودند که تصاویر وی بعنوان عضو گروهک تروریستی کومله در حالیکه مجهز به سلاح کلاشینکف بود، منتشر شد. تصاویری که ثابت می‌کرد این فرد از عناصر گروهک تروریستی کومله بوده و برای مقاصد شوم و ضدامنیتی این گروهک تجزیه‌طلب فعالیت می‌کرده است.

دادگستری استان کردستان نیز در اطلاعیه‌ای پیرامون حکم صادره برای رامین حسین‌پناهی، با اشاره به حربه دشمنان نظام اسلامی در استفاده از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی جهت پیشبرد مقاصد شوم خود و انجام اقدامات خرابکارانه و تروریستی در پوشش فعالیت‌های مدنی و به ظاهر حقوق‌بشری، اعلام کرد که «بر اساس مدارک مستند رامین حسین‌پناهی سال‌ها قبل از دستگیری تحت تاثیر برادرانش که عضو گروهک تروریستی کومله می‌باشند جذب این گروهک شده و برای آن‌ها در داخل کشور فعالیت‌هایی داشته است. وی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴ بصورت غیر قانونی از کشور خارج و به این گروه می‌پیوندد و پس از گذراندن دوره‌های ضد امنیتی در قالب یک تیم نظامی برای انجام اقدامات تروریستی و ترور شهروندان در تیر ماه ۱۳۹۶ به داخل کشور اعزام که در درگیری با نیرو‌های نظامی سه نفر از عناصر نظامی گروهک کشته و وی نیز دستگیر می‌شود».

در ادامه اطلاعیه دادگستری استان کردستان که پاسخی بود به رواج شایعات و اخبار کذب در فضای مجازی تحت عنوان فعال مدنی بودن رامین حسین پناهی! آمده بود: «هنگام دستگیری وی مسلح به سلاح کلاش، اسلحه کمری و نارنجک بوده است در تحقیقات اقرار به ورود مسلحانه و درگیری با مامورین نموده و نهایتا در یک فرایند دادرسی عادلانه به اتهام بغی و با مداخله وکیل، محاکمه و به استناد مواد ۲۸۷ و مفهوم مخالف ۲۸۸ و ماده ۲۱۱ و تبصره آن از قانون مجازات اسلامی به اعدام محکوم، حکم صارده پس از فرجام خواهی در دیوان عالی کشور ابرام می‌گردد».

اما نگاهی گذرا به جنایت‌ها و شرارت‌های گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله، عمق دشمنی سرکردگان و عناصر این گروهک با مردم ایران و مردم انقلابی کردستان را عیان می‌کند.

گروهکی جنایت‌کارتر از داعش

نام «کومله» را باید مترادف با «داعش» دانست؛ گروهکی تجزیه‌طلب و ضدایرانی که اعضایش در آدم‌کشی و جنایتکاری چیزی کمتر از داعشی‌ها نداشته و ندارند. اعضای این گروهک در مقطعی بویژه در دهه ۶۰ وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم شمالغرب کشور مرتکب می‌شدند؛ از سربریدن تا شمع آجین کردن و سوزاندن.

کومله؛ بازیگر یک توطئه آمریکایی

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و فروپاشی رژیم ستمشاهی، آمریکا و اذناب منطقه‌ای‌اش از طرق مختلف برای ضربه زدن به مردم و انقلاب ایران اقدام کردند. یکی از توطئه‌های دشمنان برای ضربه وارد آوردن به انقلاب اسلامی، توطئه تجزیه کردستان ایران با پر و بال دادن به گروهکی تروریستی و تجزیه طلب به نام «کومله» بود.

ماموریت ویژه اشرار و عناصر تروریستی کومله از همان ابتدای تاسیس، قتل عام مردم انقلابی کردستان با هدف ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی بود. این ماموریت بنا بر اسناد متقن و غیرقابل خدشه، مستقیما از جانب آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها برای عناصر تروریستی کومله تعریف شده بود.

به شهادت رساندن ۲۵ پاسدار کُرد توسط کومله

یکی از جنایت‌های کومله، فاجعه ۲۳ تیر ۱۳۵۸ و کشتار وحشیانه پاسداران بومی در مریوان است که گروهک کومله و چریک‌های فدایی خلق عاملان این جنایت بودند. در این جنایت ۲۵ پاسدار کُرد از جمله شهیدان «طرطوسی»، «دارا کهنه پوشی»، «محمدصالح رشیدی»، «حسین پیرخزرانی»، «حسین حیدری»، «رشید نادری»، «اقبال خضری»، «محمود ناهیدی»، «سید محمد کهنه‌پوشی» به شهادت رسیدند.

جنایات سبعانه کومله به روایت شهید چمران
شهید مصطفی چمران به عنوان یکی از اعضای هیئت اعزامی به مریوان، واقعه ۲۳ تیرماه را این چنین توصیف کرده است: در شهر مریوان ۲۵ پاسدار کرد محلی زندگی می‌کردند که اهل مریوان بودند و در مریوان خانه داشتند و تنها گناه آن‌ها این بود که به انقلاب اسلامی ایران معتقد بودند و نمی‌خواستند از احزاب چپ متابعت کنند. در تاریخ ۲۳ تیرماه ۵۸ صد‌ها نفر از مسلحین احزاب چپ وارد مریوان شدند و پاسداران را محاصره کردند و نیمی از آن‌ها را کشتند و بقیه را مجروح کردند. یکی از مجروحان پاسدار را با موزائیک سر بریده بودند و پیکر او را روی سنگفرش‌ها و اطاق‌ها کشیده بودند و نواری پهن از خون او همه جا را گلگون کرده بود؛ آن‌ها دهان پاسداران را با نارنجک منفجر کرده و ریش‌های آن‌ها را سوزانده بودند.

عناصر گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله در دهه ۶۰ در کردستان برای جنایات خود هیچ خط قرمزی قائل نبودند. به شهادت رساندن پاسداران غیور کُرد با اتخاذ روش‌های ناجوانمردانه و بریدن سر پاسدار‌ها برای آن‌ها شیوه‌ای مرسوم و متداول بود.

کودک‌کشی کومله‌ای‌ها
در اوایل دهه ۶۰ در کردستان مخالفت با کومله به معنای کشته شدن به فجیع‌ترین شکل ممکن بود. کومله‌ای‌ها برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردم، پس از به شهادت رساندن نیرو‌های انقلابی، شکم شهدا را پاره می‌کردند و با روده‌های آن‌ها درختان یک خیابان را به هم متصل می‌کردند تا اوج جنایات خود را اینگونه به تصویر کشند. برای عناصر جانی کومله زن، مرد و کودک و کُرد و فارس و ... تفاوتی نداشت. این جنایت‌ها علیه کرد‌های انقلابی و غیور، ادعای کومله‌ای‌ها مبنی بر احقاق حقوق مردم کرد در ایران را باطل کرد و مردم کُرد متوجه شدند که کومله‌ای‌ها صرفا جنایتکارانی خط گرفته از آمریکا هستند که هدف شوم‌شان ضربه زدن به تمایت ارضی ایران اسلامی و وحدت ملی است.

همکاری گروهک کومله با رژیم متجاوز صدام
با آغاز جنگ تحمیلی نیز، گروهک تروریستی کومله به همکاری با رژیم بعثی عراق پرداخت و به لحاظ اطلاعاتی و عملیاتی در مقام یاری عفلقیان برآمد.

گروهک کومله، تجاوز رژیم بعثی عراق به ایران را فرصت مناسبی برای عملیاتی کردن توطئه تجزیه کردستان می‌دانست. کومله‌ای‌ها که برای بمباران مناطق کردنشین به استخبارات رژیم بعثی، گرا می‌دادند قصد داشتند با اشغال ایران توسط صدام، قدرت را در کردستان به دست گیرند. این جنایتکاران وطن فروش در راستای این هدف، از هیچ اقدام تروریستی و ناجوانمردانه‌ای دریغ نمی‌کردند؛ از ریختن خون جوانان ایرانی اعم از کُرد و فارس تا تحویل دادن اسرای ایران به رژیم بعث عراق و حمله به مردم کردستان و تصرف پایگاه‌های نیروی نظامی ایران.

سرکردگان گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب کومله در طول ۸ سال تجاوز رژیم بعثی صدام به ایران به قدری برای صدام خوش خدمتی کردند که پس از پایان جنگ از جانب وی پاداش‌های بسیاری از جمله اردوگاه‌های نظامی، تسلیحات سبک و سنگین و پاسپورت برای عزیمت به غرب دریافت کردند. آن‌ها حتی این امکان را یافتند تا در کنار مزدوران صدام به سرکوب مردم عراق نیز بپردازند.

بقایای گروهک تروریستی و تجزیه طلب کومله در سال‌های اخیر نیز با تامین مالی سرویس‌های بیگانه و برخی دول مرتجع منطقه، تلاش‌های مذبوحانه‌ای را برای ترتیب دادن جنایات کور در کشور انجام دادند که با ضرب شست مقتدرانه حافظان امنیت کشور و پاسداران سلحشور ایران اسلامی مواجه شده‌اند.